Γράφει ο Γιάννης Καλαμίτσης
Οταν είναι η Ημέρα της Μητέρας, λες «χρόνια πολλά» στη μάνα σου και της στέλνεις και λουλούδια! Κι όταν είναι η Ημέρα της Γυναίκας, κάνεις το ίδιο και για τη γυναίκα σου. Παγκόσμια Ημέρα του Θεάτρου, δεν θα ευχηθείς εσύ «χρόνια πολλά» στον πρωθυπουργό μας; Στις 22 Απριλίου, που θα είναι η Ημέρα της Γης, θα κλείσεις για μια ώρα τα φώτα και θα σκεφτείς το περιβάλλον! Σήμερα, δεν θα ανοίξεις την καρδιά σου, να κλείσεις μέσα της τον Γιώργο μας;
Δεν θα ευχηθείς στον θεατράνθρωπο, που σε δεκαεπτά μήνες έχει δώσει περισσότερες παραστάσεις από όσες έδωσαν, σε μια καριέρα πενήντα χρόνων, μαζί ο ...
Μινωτής και η Παξινού;
Αν μιλούσα χυδαία λαϊκή γλώσσα, θα σου έλεγα πως ο Γιώργος μας «έχει παίξει τις κάλτσες του!». Εν Ελλάδι, ντεμπουτάρισε με τον εκπληκτικό μονόλογο «λεφτά υπάρχουν!», ερμήνευσε το «πού πήγαν τα λεφτά;» και συνέχισε με το δραματικό «τα λεφτά τα έχει το ΔουΝουΤου!», που το παρουσίασε σε εκείνο το ειδυλλιακό σκηνικό, στο εισέτι ελληνικό Καστελόριζο.
Στο εξωτερικό ανοίχθηκε αποκλειστικά, σε ερμηνεία ρόλων, από διασκευασμένα έργα του Σαίξπηρ. Τον δικό του Αμλετ, να λέει «κάτι σάπιο υπάρχει στη Δημοκρατία της Ελλάδας», τον θαύμασαν όλες οι αγορές χρήματος! Τον «Εμπορο της Βενετίας» τον έχει παίξει σε όλους τους δανειστές μας! Ο Γιώργος ερμηνεύει τον έμπορο που δανείζεται από τον τοκογλύφο Σάιλοκ, με τα σπρεντς πάνω από τις 900 μονάδες, και τώρα οι δανειστές ζητάνε από εμάς και σάρκα και αίμα.
«Το ημέρωμα της στρίγγλας» το παίζει, το ξαναπαίζει και θα το ξαναπαίξει, για τελευταία φορά, στις 25 Μαρτίου, για να καταλάβει και η Μέρκελ τι την περιμένει! Παραλλήλως με τις ήδη δοσμένες παραστάσεις, ετοιμάζει και τον «Ιούλιο Καίσαρα», εν όψει της ημέρας που, με το μαχαίρι καρφωμένο στην πλάτη, θα δείξει τον Ραγκούση και θα πει «κι εσύ τέκνον, Γιάννη;».
Γνωρίζοντας πως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, ετοιμάζει ήδη την αποχαιρετιστήρια παράστασή του. Το «κύκνειο άσμα» του θα είναι το «Ονειρο θερινής νυκτός». Θα ονειρεύεται πως τον παίρνουν τα ξωτικά και τον πάνε στον ΟΗΕ. Θα πετάει μέσα από το δάσος κι εμείς θα χειροκροτάμε και θα φωνάζουμε το άλλο σαιξπηρικό: «Τέλος καλό, όλα καλά!». Να ζήσεις, πρωθυπουργέ μας! Και καλή σύνταξη
Το ειδα στο: http://peripatris.blogspot.com/2011/03/blog-post_9599.html#ixzz1IDqJiT8F
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου