“Υπουργός Οικονομίας ένας καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου;» αναρωτήθηκε ένας ξένος τραπεζίτης, μόλις άκουσε ότι ο κ. Βενιζέλος αναλαμβάνει νέος «τσάρος» της Οικονομίας.
Και συνέχισε πικρόχολα, «είναι αστείο ένας θιασώτης της υγιεινής διατροφής να έχει δεξιά και αριστερά του δυο …ευτραφείς αντιπροέδρους!»
Κατά τα άλλα είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με μια συγκυβέρνηση Παπανδρέου – Βενιζέλου. Φαίνεται δηλαδή ότι χθες το μεσημέρι, κι ενώ έφευγαν ο ένας μετά τον άλλο οι βουλευτές, υπήρξε συμφωνία μεταξύ των δύο κορυφαίων του ΠΑΣΟΚ. «Μη με ρίξεις, στήριξέ με και θα γίνεις και επίσημα το νούμερο 2» του είπε ο πρωθυπουργός. Κορόιδο ήταν να πει όχι ο Ευ. Βενιζέλος ο οποίος αντιλαμβάνεται ότι ο κ. Παπανδρέου έχει βραχύ πολιτικό βίο, είτε ως πρωθυπουργός είτε ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ;
Το γεγονός ότι ο κ. Βενιζέλος αναλαμβάνει τσάρος, γίνεται υπερ-αντιπρόεδρος και έχει κορυφαίο ρόλο στην κυβερνητική επιτροπή, δείχνει ακριβώς ότι υπήρξε deal κάτω από το τραπέζι. Από την άλλη, φυσικά, ο πρωθυπουργός δίνει το πιο καυτό υπουργείο σε έναν «αντίπαλο», επομένως δεν αποκλείεται να γυρίσει μπούμερανγκ για το κ. Βενιζέλο αυτή η ανάληψη της θέση του υπουργού Οικονομίας.
Ο κ. Παπανδρέου ώδινεν όρος και έτεκεν μυν καθώς δεν τόλμησε να δώσει νέα πνοή στη χώρα βάζοντας νέους ανθρώπους, έστω και τεχνοκράτες. Σε μια κυβέρνηση ισορροπιών επέλεξε μια σκληρή κομματική σύνθεση καθώς μόνο έτσι θα μπορούσε να κρατήσει το κόμμα του το οποίο χθες διαλύθηκε
Κατά τα λοιπά, ο ανασχηματισμός μοιάζει με το παιχνίδια με τις μουσικές καρέκλες. Οι ίδιοι άνθρωποι απλά άλλαξαν θέσεις και μπήκαν και κάποιοι καινούριοι δήθεν για ανανέωση.
Τα βασικά χαρακτηριστικά της ..φαρσοκωμωδίας που κατέληξε σ’ αυτόν τον ανασχηματισμό συμβιβασμών και ισορροπιών είναι τα εξής:
1. Έγιναν δεκτές οι βασικές εισηγήσεις της τρόϊκας καθώς απομακρύνθηκαν (Κατσέλη , Μπιρμπίλη) ή μετακινήθηκαν (Ρέππας) οι μη συνεργάσιμοι υπουργοί.
2. Ο Πρωθυπουργός ουσιαστικά συμβιβάστηκε με τους βαρώνους του κόμματος και …συγκυβερνά πλέον μαζί τους.
3. Χάριν εντυπώσεων απομακρύνθηκαν μερικοί «κηπουροί» αν και βολεύτηκαν κάπου άλλου (ο κ. Δρούτσας πάει στην Ευρωβουλή). Ουσιαστικά τα μόνα …θύματα είναι η κα Μπιρμπίλη και ο κ. Πανάρετος.
4. Ο Πρωθυπουργός διατηρεί τον έλεγχο στους τομείς Εξωτερικών (Λαμπρινίδης), Άμυνας (Μπεγλίτης), Πολιτισμού (Γερουλάνος), Ενέργειας και Περιβάλλοντος (Παπακωνσταντίνου)
5. Ο κ. Παπανδρέου δεν ..τόλμησε να αναμετρηθεί με υπουργούς που προκαλούν ζημιά στην εικόνα του (Πάγκαλος) ή διαφωνούν με το Μνημόνιο (Παπουτσής)
6. Τέλος, η δέσμευση για ένα μικρό και ευέλικτο σχήμα, έμεινε πάλι στα χαρτιά
7. Με τις νέες αλλαγές στη δομή της κυβέρνησης και την αναδιανομή αρμοδιοτήτων θα έχουμε πάλι τα γνωστά φαινόμενα της απορρύθμισης για άγνωστο χρονικό διάστημα
Συμπέρασμα: Ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε έναν ανασχηματισμό υπό την πίεση των βαρώνων. Στον τομέα της οικονομίας την καυτή πατάτα παραλαμβάνει ο βασικός πολιτικός του αντίπαλος. Όμως, ο Πρωθυπουργός συνεχίζει να ελέγχει με τους ανθρώπου του, τους κρίσιμους τομείς Αμυνας και Εξωτερικών, αλλά και εκεί όπου θα γίνουν τα μεγάλα deals.
Επισημαίνουμε:
Τι σχέση μπορεί να έχει ο Γ. Παπακωνσταντίνου με το Περιβάλλον, κανείς δεν το ξέρει. Ίσως τον έβαλε εκεί για να τον προστατέψει και να ηρεμήσει από τα τόσα προβλήματα που είχε τόσους μήνες.
Ο Ηλίας Μόσιαλος που αναλαμβάνει κυβερνητικός εκπρόσωπος, ήταν ο μοναδικός βουλευτής που είχε αναλάβει επικεφαλής κυβερνητικής επιτροπής (της “επιτροπής σοφών” για την Υγεία. Τον προετοίμαζαν δηλαδή από καιρό για κυβερνητικά αξιώματα
Ενδιαφέρουσα η επιλογή Λαμπρινίδη στο υπουργείο Εξωτερικών καθώς είναι χαμηλών τόνων άνθρωπος. Πολύ ενδιαφέρον εθνικά ότι ο μέχρι πρότινος υπουργός Εξωτερικών, Δ. Δρούτσας, πάει στη θέση του Στ. Λαμπρινίδη, δηλαδή επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ.
Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί το «κλάδεμα» των Κηπουρών, εκτός από τον Γερουλάνο ο οποίος πάντως παρέμεινε σε ένα υπουργείο χαμηλών προσδοκιών.
Η απομάκρυνση του φίλου του πρωθυπουργού, Γ. Πανάρετου, ίσως ηρεμήσει την κατάσταση στα Πανεπιστήμια καθώς ο τέως υφυπουργός είχε σηκώσει θύελλα διαμαρτυριών για τις… ταλιμπανικές μεθόδους του, αν και ξεσκέπασε αρκετά «γκρίζα» σημεία της Παιδείας. Ικανοποιείται επίσης και η κ. Διαμαντοπούλου, άλλο πουλαίν της διαδοχής.
Η υπουργοποίηση Π. Οικονόμου και Π. Κουκουλόπουλου είναι «βόλεμα» ανθρώπων του Βενιζέλου.
Όσο για το πόσο μπορεί μια κυβέρνηση σαν αυτή να είναι αποτελεσματική, μάλλον, θα απογοητευτούν όσοι το περιμένου. Το πρόβλημα το έχουμε ξαναπεί δεν είναι τα πρόσωπα αλλά οι πολιτικές. Σωτηρία χρειάζεται η χώρα, όχι σωτήρες όπως είπε χθες ο κ. Ρέππας.
Τελικά ο ΓΑΠ κατάφερε την συναίνεση στην κυβέρνησή του.
Κ.Ρ. – Α.Ψ. – Π.Ζ.
