Οι ομοιότητες της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας, με αυτήν του 1909, οπότε και εκδηλώθηκε η επανάσταση στου Γουδί, είναι όχι μόνο εντυπωσιακές, αλλά και διδακτικές για το Πατριωτικό-Δημοκρατικό Κίνημα.
Μετά τον ατυχή ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και την οικονομική χρεωκοπία της Ελλάδας, την οποία κήρυξε ο Χαρίλαος Τρικούπης, η Πατρίδα μας, βρέθηκε σε πολλαπλά οικονομικά, κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα.
Η Ελλάδα, βολόδερνε μέσα σ’ ένα πολιτικό και κοινωνικό τέλμα, το οποίο συντήρησαν και αναπαρήγαγαν ανίκανες και συμφεροντολόγες κομματικές και πολιτικές ηγεσίες, που ως μοναδικό τους μέλημα, είχαν την κατάληψη και την νομή της εξουσίας.
Τα διαμορφωθέντα κοινωνικά οικονομικά και πολιτικά πλαίσια, αποτελούσαν φράγμα στην προς τα εμπρός πορεία του ελληνικού Έθνους, γεγονός το οποίο ήλθε να διασπάσει το Κίνημα της 15ης Αυγούστου του 1909, το οποίο ξέσπασε στο Γουδί, υπό τον Συνταγματάρχη Νικόλαο Ζορμπά.
Το αναίμακτο αυτό στρατιωτικό Κίνημα, ανήμερα της Παναγίας, μετατράπηκε ....
σε επανάσταση, αφού στο μεταξύ το αγκάλιασε ο Στρατός και σύσσωμος ο Λαός.
Βέβαια το Κίνημα αυτό, το οποίο πήρε μορφή επανάστασης, δεν απέβλεψε στην ανατροπή του υπάρχοντος κοινωνικού και πολιτικού καθεστώτος, πλην όμως αποτέλεσε σημαντική τομή στα ελληνικά πράγματα.
Ο «Στρατιωτικός Σύνδεσμος», υπό τον Συνταγματάρχη Ζορμπά, άνοιξε το δρόμο για τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας και έφερε στον εθνικό μας βίο την αύρα νέων πολιτικών δυνάμεων, με αρχιτέκτονα τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος αντιπροσώπευε τις προχωρημένες και προοδευτικές δυνάμεις του τότε αστικού κόσμου.
Απότοκο αυτής της πολιτικής μεταβολής, με όλες τις αδυναμίες και την ατολμία του Βενιζέλου, υπήρξε η Αναθεωρητική Εθνοσυνέλευση, η οποία θέσπισε το καινοτόμο Σύνταγμα του 1911, γιατί ως Πρωθυπουργός, αναλαμβάνοντας τα ηνία της χώρας, με πρόσκληση του Στρατιωτικού Συνδέσμου, δε προχώρησε σε Συντακτική Συνέλευση.
Οι εκλογές της 8ης Αυγούστου του 1910, ανέδειξαν θριαμβευτικά το κόμμα των Φιλελευθέρων του Βενιζέλου με αποτέλεσμα να υποστούν συντριβή, τα παλαιά αμαρτωλά αστικά κόμματα.
Ως εκλεγμένος Πρωθυπουργός, ο Βενιζέλος έκανε την πανεθνική του εμφάνιση στις αρχές του Σεπτεμβρίου του 1910, εκφωνώντας βαρυσήμαντο πολιτικό λόγο, στον οποίο σκιαγράφησε όλα τα τρωτά του απελθόντος πολιτικού συστήματος και τις αιμορροούσες πληγές της ελληνικής πολιτείας και κοινωνίας.
Στον μνημειώδη αυτόν λόγο του, ο νέος Πρωθυπουργός, δεν παρέλειψε να απονείμει στην στρατιωτική πρωτοβουλία του Στρατιωτικού Συνδέσμου, τον χαρακτήρα της «επανάστασης», λέγοντας: «Η κατά τύπον αυτή στρατιωτική εξέγερσις, εγκριθείσα δια του δημοψηφίσματος της 14ης Σεπτεμβρίου 1910, έλαβε τον χαρακτήρα αληθούς, λαϊκής επαναστάσεως».
Έτσι, το Γουδί, αποτέλεσε γεγονός εθνικής σημασίας, δίνοντας στη χώρα νέα πολιτική ηγεσία και εμφύσησε στο Λαό, αισιοδοξία και πίστη.
Η 15η Αυγούστου 1909, άφησε πίσω της τον παλιό πολιτικό κόσμο, επέφερε πλήγμα κατά του απολιθωμένου πολιτικού συστήματος και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την απογείωση της Ελλάδας.
Αξίζει να σημειωθεί το γεγονός ότι, κατά την άποψη ενός ερευνητή, «οι αξιωματικοί του 1909, ήταν γόνοι κυρίως αριστοκρατικών και αστικών οικογενειών», οι οποίοι έχοντας ανεπτυγμένο το εθνικό φρόνημα, στο πρόγραμμά τους: «Αποδοκίμασαν τα ατυχήματα και τους εξευτελισμούς που υπέστη το Έθνος» και δεν παρέλειπαν να υπογραμμίσουν «τον πόθο του Συνδέσμου, όπως η Διοίκησης της χώρας, καταστεί χρηστή και έντιμος, όπως η Δικαιοσύνη απονέμεται ταχέως με αμεροληψία και ισότητα και όπως η Εκπαίδευση του Λαού, καταστεί λυσιτελής…».
Είναι απόλυτα σίγουρο ότι, το πρόγραμμα του Στρατιωτικού Συνδέσμου του 1909, απηχεί και τις σημερινές εθνικές ανάγκες και μάλιστα πολύ περισσότερο, αφού το πολιτικό μας σύστημα, είναι απείρως πιο άθλιο από εκείνο του 1909.
Τιμώντας τον αγώνα των αξιωματικών εκείνων του 1909, το Πατριωτικό Μέτωπο, έχοντας μάλιστα στο προοίμιο του Καταστατικού του, σαφή αναφορά στην επανάστασή στο Γουδί και στις αρχές της, είναι το Κίνημα εκείνο, που δηλώνει και είναι έτοιμο να οδηγήσει την Πατρίδα και τον Λαό μας, σε μια πλήρη αλλαγή, όλου του πολιτικού σκηνικού. Για ένα αύριο, αντάξιο των θυσιών των επαναστατών στο Γουδί, αλλά και των θυσιών όλων των αγωνιστών αυτού του τόπου, για Ελευθερία, Δημοκρατία, Κοινωνική Δικαιοσύνη και Αξιοπρέπεια, από την παλιγγενεσία έως τον τελευταίο μας Εθνομάρτυρα, Σολωμό Σολωμού.
Πατριωτικό Μέτωπο
Νίκης 33, 10557, Σύνταγμα, Αθήνα
Τηλ. 2103311642, Φαξ: 2103311652
Τηλ. Εκπροσώπου: 6980292626
www.pamet.gr, pametopo@gmail.com
Μετά τον ατυχή ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και την οικονομική χρεωκοπία της Ελλάδας, την οποία κήρυξε ο Χαρίλαος Τρικούπης, η Πατρίδα μας, βρέθηκε σε πολλαπλά οικονομικά, κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα.
Η Ελλάδα, βολόδερνε μέσα σ’ ένα πολιτικό και κοινωνικό τέλμα, το οποίο συντήρησαν και αναπαρήγαγαν ανίκανες και συμφεροντολόγες κομματικές και πολιτικές ηγεσίες, που ως μοναδικό τους μέλημα, είχαν την κατάληψη και την νομή της εξουσίας.
Τα διαμορφωθέντα κοινωνικά οικονομικά και πολιτικά πλαίσια, αποτελούσαν φράγμα στην προς τα εμπρός πορεία του ελληνικού Έθνους, γεγονός το οποίο ήλθε να διασπάσει το Κίνημα της 15ης Αυγούστου του 1909, το οποίο ξέσπασε στο Γουδί, υπό τον Συνταγματάρχη Νικόλαο Ζορμπά.
Το αναίμακτο αυτό στρατιωτικό Κίνημα, ανήμερα της Παναγίας, μετατράπηκε ....
σε επανάσταση, αφού στο μεταξύ το αγκάλιασε ο Στρατός και σύσσωμος ο Λαός.
Βέβαια το Κίνημα αυτό, το οποίο πήρε μορφή επανάστασης, δεν απέβλεψε στην ανατροπή του υπάρχοντος κοινωνικού και πολιτικού καθεστώτος, πλην όμως αποτέλεσε σημαντική τομή στα ελληνικά πράγματα.
Ο «Στρατιωτικός Σύνδεσμος», υπό τον Συνταγματάρχη Ζορμπά, άνοιξε το δρόμο για τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας και έφερε στον εθνικό μας βίο την αύρα νέων πολιτικών δυνάμεων, με αρχιτέκτονα τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος αντιπροσώπευε τις προχωρημένες και προοδευτικές δυνάμεις του τότε αστικού κόσμου.
Απότοκο αυτής της πολιτικής μεταβολής, με όλες τις αδυναμίες και την ατολμία του Βενιζέλου, υπήρξε η Αναθεωρητική Εθνοσυνέλευση, η οποία θέσπισε το καινοτόμο Σύνταγμα του 1911, γιατί ως Πρωθυπουργός, αναλαμβάνοντας τα ηνία της χώρας, με πρόσκληση του Στρατιωτικού Συνδέσμου, δε προχώρησε σε Συντακτική Συνέλευση.
Οι εκλογές της 8ης Αυγούστου του 1910, ανέδειξαν θριαμβευτικά το κόμμα των Φιλελευθέρων του Βενιζέλου με αποτέλεσμα να υποστούν συντριβή, τα παλαιά αμαρτωλά αστικά κόμματα.
Ως εκλεγμένος Πρωθυπουργός, ο Βενιζέλος έκανε την πανεθνική του εμφάνιση στις αρχές του Σεπτεμβρίου του 1910, εκφωνώντας βαρυσήμαντο πολιτικό λόγο, στον οποίο σκιαγράφησε όλα τα τρωτά του απελθόντος πολιτικού συστήματος και τις αιμορροούσες πληγές της ελληνικής πολιτείας και κοινωνίας.
Στον μνημειώδη αυτόν λόγο του, ο νέος Πρωθυπουργός, δεν παρέλειψε να απονείμει στην στρατιωτική πρωτοβουλία του Στρατιωτικού Συνδέσμου, τον χαρακτήρα της «επανάστασης», λέγοντας: «Η κατά τύπον αυτή στρατιωτική εξέγερσις, εγκριθείσα δια του δημοψηφίσματος της 14ης Σεπτεμβρίου 1910, έλαβε τον χαρακτήρα αληθούς, λαϊκής επαναστάσεως».
Έτσι, το Γουδί, αποτέλεσε γεγονός εθνικής σημασίας, δίνοντας στη χώρα νέα πολιτική ηγεσία και εμφύσησε στο Λαό, αισιοδοξία και πίστη.
Η 15η Αυγούστου 1909, άφησε πίσω της τον παλιό πολιτικό κόσμο, επέφερε πλήγμα κατά του απολιθωμένου πολιτικού συστήματος και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την απογείωση της Ελλάδας.
Αξίζει να σημειωθεί το γεγονός ότι, κατά την άποψη ενός ερευνητή, «οι αξιωματικοί του 1909, ήταν γόνοι κυρίως αριστοκρατικών και αστικών οικογενειών», οι οποίοι έχοντας ανεπτυγμένο το εθνικό φρόνημα, στο πρόγραμμά τους: «Αποδοκίμασαν τα ατυχήματα και τους εξευτελισμούς που υπέστη το Έθνος» και δεν παρέλειπαν να υπογραμμίσουν «τον πόθο του Συνδέσμου, όπως η Διοίκησης της χώρας, καταστεί χρηστή και έντιμος, όπως η Δικαιοσύνη απονέμεται ταχέως με αμεροληψία και ισότητα και όπως η Εκπαίδευση του Λαού, καταστεί λυσιτελής…».
Είναι απόλυτα σίγουρο ότι, το πρόγραμμα του Στρατιωτικού Συνδέσμου του 1909, απηχεί και τις σημερινές εθνικές ανάγκες και μάλιστα πολύ περισσότερο, αφού το πολιτικό μας σύστημα, είναι απείρως πιο άθλιο από εκείνο του 1909.
Τιμώντας τον αγώνα των αξιωματικών εκείνων του 1909, το Πατριωτικό Μέτωπο, έχοντας μάλιστα στο προοίμιο του Καταστατικού του, σαφή αναφορά στην επανάστασή στο Γουδί και στις αρχές της, είναι το Κίνημα εκείνο, που δηλώνει και είναι έτοιμο να οδηγήσει την Πατρίδα και τον Λαό μας, σε μια πλήρη αλλαγή, όλου του πολιτικού σκηνικού. Για ένα αύριο, αντάξιο των θυσιών των επαναστατών στο Γουδί, αλλά και των θυσιών όλων των αγωνιστών αυτού του τόπου, για Ελευθερία, Δημοκρατία, Κοινωνική Δικαιοσύνη και Αξιοπρέπεια, από την παλιγγενεσία έως τον τελευταίο μας Εθνομάρτυρα, Σολωμό Σολωμού.
Πατριωτικό Μέτωπο
Νίκης 33, 10557, Σύνταγμα, Αθήνα
Τηλ. 2103311642, Φαξ: 2103311652
Τηλ. Εκπροσώπου: 6980292626
www.pamet.gr, pametopo@gmail.com
Το ειδα στο: http://peripatris.blogspot.com/2011/08/1909.html#ixzz1V2YrH2U0
