Δεν ξέρω αν ξεσήκωσε τεχνογνωσία, ως υπουργός οικονομικών, κάνοντας τα…στραβά μάτια στα δυσθεώρητα χρέη του Μr Express Service, Γιάννη Ραπτόπουλου, αλλά ο Γιώργος Παπακωσταντίνου, αποδεικνύεται τελικά πολύ γρήγορο…πιστόλι!
Με την ίδια ταχύτητα που έστειλε την ελληνική οικονομία στην…εντατική, επιμελήθηκε την «διάσωση» εγχώριων νταβατζήδων που χαροπαλεύουν και τώρα φροντίζει για την εξυπηρέτηση των γερμανικών επιχειρηματικών επιδιώξεων στον τομέα της «πράσινης ενέργειας».
Τα κατορθώματα του ως υπουργός οικονομικών είναι γνωστά. Από το νέο του πόστο όμως, στην οδό Αμαλιάδος των Αμπελοκήπων που στεγάζεται το ΥΠΕΚΑ, συνεχίζει να καταπλήσσει το πανελλήνιο με την…αποφασιστικότητα που επιδεικνύει.
Η αρχή της…κούρσας έγινε λίγες μέρες μετά την ανάληψη των νέων καθηκόντων του, όταν ένα απόγευμα Παρασκευής, αποφάσισε να…ξεμπλοκάρει τις «χρυσοφόρες» επενδύσεις του εθνικού εργολάβου στην Χαλκιδική, υπογράφοντας με μια μονοκοντυλιά τους περιβαλλοντικούς όρους και ουσιαστικά την αδειοδότηση για επέκταση των δραστηριοτήτων της European Goldfields στα ορυχεία της Κασσάνδρας.
Η κίνηση αυτή επέτρεψε πρόσφατα την είσοδο του Κατάρ στην Κοινοπραξία με την ανάλογη ένεση ρευστότητας 96 δις στα ταμεία της παραπαίουσας «Ελλάκτωρ»(συμφερόντων Μπόμπολα)και πλήθος υποσχέσεων για επενδύσεις μαμούθ με δημιουργία θέσεων εργασίας.
Το ότι η τέως συνάδελφος του, Τίνα Μπιρμπίλη, κρατούσε δύο χρόνια παγωμένη την αδειοδότηση, δεν φάνηκε να πτοεί τον κ. Παπακωσταντίνου και οι όποιες επιφυλάξεις ήρθησαν σε χρόνο μηδέν, προς όφελος πάντα των γνωστών κρατικοδίαιτων αρπακτικών.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι ενώ τα μεταλλεία χρυσού πωλήθηκαν από την κυβέρνηση Σημίτη έναντι πινακίου φακής (11 εκατομμύρια ευρώ), με τον γνωστό τρόπο και το ελληνικό κράτος σήμερα καλείται να πληρώσει πρόστιμο 15 εκατ. στις Βρυξέλλες καθώς η Επιτροπή θεώρησε την σχετική συμφωνία εικονική και…χαριστική.
Το πιο ωραίο είναι ότι ενώ οι επιχειρηματίες εγγράφουν τεράστιες υπεραξίες (χρηματιστηριακές κυρίως), χάρις και στην εκρηκτική άνοδο της τιμής του χρυσού, το δημόσιο δεν βάζει στα ταμεία του, ούτε δεκάρα τσακιστή από την εμπορική τους εκμετάλλευση. Σύμφωνα με τον σημερινό μεταλλευτικό νόμο δεν προβλέπονται δικαιώματα(royalties)από τα προϊόντα των εξορύξεων που στην περίπτωση του χρυσού είναι εξαιρετικά ρυπογόνες και επικίνδυνες για την δημόσια υγεία λόγω της εκτεταμένης χρήσης του δηλητηριώδους κυανίου. Γι αυτό και αναμένεται ξεσηκωμός της τοπικής κοινωνίας που αφήνει όμως παγερά αδιάφορο τον υπουργό, αφού…προέχει πάντα η εξυπηρέτηση των «επενδυτών»…
Η συνέχεια είναι επίσης γνωστή με την τροπολογία όνειδος του περασμένου Ιουλίου εις όφελος του επιχειρηματία Μυτιληναίου και το πράσινο «μπόνους» στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, της επίσης ρυπογόνου «Αλουμίνιον της Ελλάδος». Με μια διάταξη-φωτογραφία, ο κ. Παπακωσταντίνου εξασφάλισε εγγυημένη τιμή-δώρο και απορρόφηση κατά προτεραιότητα(σε καθεστώς ΑΠΕ!)για την εν λόγω θερμοηλεκτρική μονάδα, η οποία σημειωτέον αγοράζει το ρεύμα για την βιομηχανική της παραγωγή, πολύ φθηνότερα από την ΔΕΗ.
Στο ίδιο νομοσχέδιο υπήρξαν και άλλες φωτογραφικές…διευκολύνσεις, όπως αυτή που επιτρέπει ερήμην διαγωνισμού στην «Ενεργειακή Αιγαίου»(Kavala Oil) του Μάθιου Ρήγας να προχωρήσει στα σχέδια δημιουργίας υπόγειας αποθήκης φυσικού αερίου,
Όμως το εξόφθαλμο ρουσφέτι υπέρ Μυτιληναίου ήταν εκείνο που προκάλεσε την μήνιν άλλων εθνικών προμηθευτών που υπηρετούν αντίπαλα κρατικοδίαιτα συμφέροντα με αποκορύφωμα τα δηλητηριώδη σχόλια για…πάπιες και παπάκια, στις μικροπολιτικές σελίδες των ΝΕΩΝ που είχαν ως αποτέλεσμα την παρέμβαση εισαγγελέα για την διερεύνηση της σχετικής μεθόδευσης.
Άλλοι ηλεκτροπαραγωγοί όπως η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ του κ. Περιστέρη και η πλευρά της Ελλάκτωρ, θεώρησαν εαυτούς «ριγμένους», αλλά ο Γιώργος Παπακωσταντίνου απέδειξε ότι γνωρίζει να μοιράζει τα χαρτιά της τράπουλας, πάντα με τους κανόνες του επιχειρηματικού…fair play.
Με άλλη δωρο-τροπoλογία, πάλι σε άσχετο νομοσχέδιο, ο πολυμήχανος υπουργός, κατάφερε να χρυσώσει το χάπι στους αντίπαλους του Μυτιληναίου, δίνοντας υπόσταση στα υπερφιλόδοξα(και καταστροφικά για το θαλάσσιο περιβάλλον) σχέδια τους, με τα…πλωτά αιολικά πάρκα. Σε ένα εξαιρετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας ΠΟΝΤΙΚΙ(6 Οκτωβρίου 2011) που έχει τον εύγλωττο τίτλο «Θαλάσσια Μπανανία το Αιγαίο» αναλύεται η μεθόδευση μέσω της οποία καταργείται ο νόμος(3851/2010 της Μπιρμπίλη!!!) που προέβλεπε καθορισμό «οικοπέδων» μέσα στα οποία μπορούν να δημιουργηθούν θαλάσσια αιολικά πάρκα με την διεξαγωγή διεθνών διαγωνισμών πλειοδοτικού χαρακτήρα.
Με τη νέα διάταξη που πέρασε σε νομοσχέδιο για την έκδοση… «οικοδομικών αδειών»(!), ο κάθε επενδυτής θα μπορεί να ζητά άδεια για την εγκατάσταση θαλάσσιου αιολικού πάρκου, στην κυριολεξία όπου του καπνίσει!
Προσθέτουμε εμείς ότι ήδη έχει υπάρξει εκδήλωση ενδιαφέροντος από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους για δημιουργία αιολικών πάρκων σε όλο το μήκος και το πλάτος του Αιγαίου, από τη Νέα Μάκρη και τους Πεταλιούς, μέχρι την ακριτική Λήμνο! Και όλα αυτά σε μία θάλασσα άκρως τουριστική που αποτελεί, υποτίθεται, το πολυτιμότερο κεφάλαιο για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Εδώ αξίζει να διευκρινίσουμε κάτι. Τα θαλάσσια αιολικά που ευδοκιμούν στην Βόρειο Θάλασσα έχουν γίνει σε περιοχές μηδαμινού τουριστικού ενδιαφέροντος, και κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί για την υποθαλάσσια περιβαλλοντική επιβάρυνση που προκαλεί η κατασκευή τους. Και να πεθάνουν μερικές χιλιάδες μπακαλιάροι, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για την οικονομία π.χ. της Δανίας. Εδώ όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Γιατί μόνο και μόνο για να στηριχτούν με τόνους μπετόν οι πυλώνες των γιγαντιαίων ανεμογεννητριών φανταστείτε τι αναστάτωση θα υποστεί ο βυθός. Σε μία θάλασσα που διασχίζεται από εκατοντάδες χιλιάδες σκάφη αναψυχής τον χρόνο…
Οι αμφιλεγόμενες επενδύσεις στην…πράσινη ενέργεια που ακόμη και η «πράσινη» Τίνα δεν είχε ονειρευτεί, αποδεικνύονται πλέον ειδικότητα του «γρήγορου» Παπακωσταντίνου, στο πλαίσιο και της μνημονιακής μας ομηρίας. Ως κερασάκι στην τούρτα έρχεται η επίσπευση της μυθικής συμφωνία «ΗΛΙΟΣ» για να βολευτούν μαζί με τους δικούς μας «επενδυτές» και οι Γερμανοί δανειστές!
Ο Γιώργος Παπακωσταντίνου, από κοινού με τον Σόιμπλε και τον περίεργο Γερμανο-βιετναμέζο αντικαγκελλάριο που επισκέφτηκε προσφάτως την Αθήνα, οραματίζεται να μετατρέψει τα ηλιόλουστα χωράφια της Μακεδονίας σε ένα απέραντο φωτοβολταικό πάρκο που θα τροφοδοτεί τις σκοτεινές κεντροευρωπαικές μεγαλουπόλεις. Αστεία πράγματα, θα μου πείτε, την ώρα που το μεγαλεπήβολο πρότζεκτ των «αγροτικών» φωτοβολταϊκών στην Ελλάδα καταρρέει λόγω υπερκορεσμού. Και όμως όχι. Οι Γερμανοί δεν ενδιαφέρονται τόσο για το ρεύμα, αλλά βιάζονται να σπείρουν όλη την ελληνική ύπαιθρο με τα δικά τους φωτοβολταϊκά πάνελ. Οι γερμανικές εταιρείες κατασκευής τους έχουν ήδη καταρρεύσει, λόγω του κινεζικού ανταγωνισμού και αναζητούν επειγόντως φτηνό εξαγωγικό προσανατολισμό.
Το ενδιαφέρον της υπόθεσης ότι ο υπερδραστήριος υπουργός που ετοιμάζεται να υπογράψει MOU με τους Γερμανούς πριν το τέλος του έτους(!) μιλάει πλέον και για τιτλοποίηση εσόδων από την «πράσινη επένδυση». Να πάρει δηλαδή κάποια ασήμαντη «μπροστάτζα» από τους Γερμανούς, να την επιστρέψει…πάραυτα πίσω στους δανειστές μας «για την εξόφληση δημοσίου χρέους» και να έχει δεσμεύσει με αυτή την…προκαταβολή, τις επόμενες ελληνικές κυβερνήσεις για την υλοποίηση του φαραωνικού σχεδίου «HELIOS».
H αφωνία…του Κυριάκου
Οι Γερμανοί έχουν ασφαλώς κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένοι με τον πρόθυμο Έλληνα υπουργό. Η «μπροστάτζα» θα επιστρέψει αμέσως στα ταμεία τους, ενώ ταυτόχρονα θα έχουν καλύψει με τεχνητή ζήτηση και τις ανάγκες της βιομηχανίας τους!
Ευτυχώς όλα δείχνουν ότι ο κ. Παπακωσταντίνου δεν θα προλάβει να ολοκληρώσει το έργο του. Προκαλεί κατάπληξη όμως, πώς όλη αυτή η ασυνήθιστη «υπερδραστηριότητα», περνάει απαρατήρητη από τον αρμόδιο αντιπολιτευτικό τομέα της ΝΔ. Για το σχέδιο «ΗΕLIOS», είναι η αλήθεια ότι δεν περιμέναμε να ακούσουμε κάτι, αφού ο αρμόδιος τομεάρχης, Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι γνωστός θιασώτης της γερμανικής επιχειρηματικότητας. Το ερώτημα όμως είναι γιατί περνούν «ασχολίαστες» και οι υπόλοιπες πρωτοβουλίες του κυρίου υπουργού καθώς και οι κραυγαλέες διευκολύνσεις προς εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα όπως αυτές που προαναφέραμε.
Δεν μπορούμε να αποδώσουμε αυτή την…επιλεκτική αφωνία στην έλλειψη εργατικότητας του κ. Μητσοτάκη. Το αντίθετο μάλιστα, αφού σε πολλά άλλα θέματα σπεύδει να τοποθετηθεί, ενίοτε ερμηνεύοντας διασταλτικά τον ρόλο του με «εισπηδήσεις» σε χωράφια άλλων τομέων πλην του περιβάλλοντος, όπως αυτός της ενέργειας.
Κατά καιρούς για παράδειγμα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει παρέμβει υπέρ της απρόσκοπτης υλοποίησης του περιφερειακού σχεδιασμού για τα σκουπίδια. Μόνο που ο συγκεκριμένος σχεδιασμός με όλες τις γνωστές παρενέργειες(Π.χ. Κερατέα), έχει εκπονηθεί επί κυβερνήσεως Σημίτη και ευνοεί συγκεκριμένη εταιρεία και τεχνογνωσία, θυγατρικής του ομίλου του εθνικού εργολάβου. Γι αυτό ίσως, προ εβδομάδος, είδαμε ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο. Κυβερνητικός υπουργός (συγκεκριμένα ο υφυπουργός εσωτερικών Π. Κουκουλόπουλος) να απαντά με υπαινιγμό σε γραπτή ανακοίνωση του τομεάρχη περιβάλλοντος της ΝΔ!
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης για πολλοστή φορά διερωτάτο: «τι θα γίνει με έργα που έχουν δρομολογηθεί και έχουν παγώσει και τι θα συμβεί με κοινοτικές χρηματοδοτήσεις που ακόμη περιμένουν την απορρόφηση τους»(σ.σ. στις τσέπες των ιδιωτών που κατασκευάζουν ή θα κατασκευάσουν τα έργα).
Μεταξύ άλλων ο κ. Κουκουλόπουλος απαντά: «ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΡΙΑΣ ΑΞΙΟΝ ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ ΣΧΕΔΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΚΟΣΤΟΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ 2,5-3 ΔΙΣ ΜΕ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΔΕΚΑΔΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΕΝΩ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΥΘΕΙ ΜΕ ΤΑ ΜΙΣΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΉ;»
Εμείς σε καμία περίπτωση δεν υιοθετούμε τον υπαινιγμό του κ. Κουκουλόπουλου. Αναρωτιόμαστε όμως γιατί ο Κυριάκος σιωπά σε εξόφθαλμα χαριστικές διευκολύνσεις της κυβέρνησης με τεράστιο μάλιστα περιβαλλοντικό κόστος. Το γεγονός περνά απαρατήρητο άραγε στη ΝΔ;…
Κ. Ενεργειακός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου