Γιατί δηλ. να μην παραμεριστούν οι όποιες προσωπικές διαφορές και να γίνει μία πραγματική ένωση όλων των σωστών πατριωτικών, δημοκρατικών και πολιτισμένων δυνάμεων; Απαντούμε εν συντομία στα ερωτήματα αυτά των εν λόγω συνομιλητών μας.
Πρώτα απ’ όλα ερωτούμε με τη σειρά μας: με ποιον να «συστρατευτούμε»; Με άτομα όπως ο «φίλος των λαθρομεταναστών» Πάκης Παυλόπουλος; Με τον «Ταμτάκο» της ΝΔ, τον Γεράσιμο Γιακουμάτο που τόλμησε και είπε «ε, ας τα κλείσουνε τα μαγαζάκια τους οι Έλληνες!»; Με τύπους που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους, όπως π.χ. ο Σταϊκούρας (κατά το πρότυπο του αρχηγού του άλλωστε…);
Ή μήπως… με τον στενό συνεργάτη του «Κακού Σαμαρείτη», τον Γιάννη Στουρνάρα, άλλοτε «δεξί χέρι» του Ααρών Αβούρι (Ψευτοσημίτη), που διαλύει εντελώς την ελληνική κοινωνία;… Τι δουλειά έχουμε εμείς με όλους τους παραπάνω; Αλλά και τι δουλειά έχουμε στο δήθεν «ευρωπαϊκό κόμμα» που χτίζει ο Σαμαράς με τα φιλαράκια του από το ΠΑΣΟΚ; (!) Είναι δυνατόν να γίνει σοβαρή «ένωση» με άτομα όπως ο Βουβουζέλος, η Διαμαντοπούλου ή ο Χρυσοχοΐδης;…
Απαντούμε λοιπόν: ΟΧΙ! Δεν πρόκειται να «συμπορευτούμε» με όλους αυτούς τους καταστροφείς, απλούστατα διότι δεν θέλουμε να συνδεθεί και το δικό μας όνομα με τον ΘΑΝΑΤΟ του ελληνικού έθνους που καταφτάνει!… Όπως δυστυχώς θα συνδεθεί το όνομα ΟΛΩΝ εκείνων που στηρίζουν ακόμα αυτή την «κυβέρνηση»…
Γι’ αυτό εξάλλου και τον περασμένο Μάιο ΑΡΝΗΘΗΚΑΜΕ να «συστρατευτούμε» στη δήθεν «πανστρατιά» που κήρυξε ο Αντώνης ο Σαμαράς, όπως έπραξαν (λανθασμένα!) μερικοί άλλοι! Είναι ασφαλώς δικαίωμα όλων αυτών να επιλέξουν τον δρόμο τους. Ακόμα και την… καταστροφή τους! Εμείς όμως ΔΕΝ πρόκειται να νομιμοποιήσουμε σε καμία των περιπτώσεων αυτή την αθλιότητα και γι’ αυτό όλα τα περί «ενώσεων» και «συσπειρώσεων» μας αφήνουν παγερά αδιάφορους…
Ως πιστοποίηση των ανωτέρω (και επειδή ο γράφων ομιλεί ξεκάθαρα) αναφέρουμε το παράδειγμα του αναμφισβήτητου Έλληνα ΠΑΤΡΙΩΤΗ και ΑΓΩΝΙΣΤΗ Φαήλου Κρανιδιώτη. Προχθές στην εφημερίδα αυτή αναδημοσιεύτηκε κείμενό του (υπό τον τίτλο «Για ένα μέτρο γη, κύριε Στουρνάρα…»), πέρα για πέρα σωστό, βγαλμένο μέσα από την ψυχή του Κρανιδιώτη.
Μέχρι εδώ καλά και δηλώνουμε ότι ο κ. Κρανιδιώτης μας είναι εξαιρετικά συμπαθής και αγαπητός. Πώς όμως γίνεται την ώρα που ο Κρανιδιώτης γράφει τα παραπάνω να… στηρίζει αυτή ακριβώς την «κυβέρνηση» που καταστρέφει την Ελλάδα και διαλύει τις ζωές των Ελλήνων; Μα, επιλογή του Σαμαρά δεν ήταν το «στουρνάρι» της Μπίλντερμπεργκ;
Δεν νομίζει ο κ. Κρανιδιώτης ότι ΔΕΝ μπορεί να είναι καθόλου τυχαίο ότι στον Σαμαρά «άλλοι» ΕΠΕΒΑΛΛΑΝ τον «εθνικό χασάπη» Στουρνάρα για «υπουργό»; «Ή με τον Κύριο ή με τον Διάβολο», γράφει στο Ευαγγέλιο, κ. Κρανιδιώτη και όλοι εσείς οι ΑΓΝΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ που στηρίζετε τον Αντώνη Σαμαρά!
Διότι… δεν μπορείς να υπηρετείς ταυτόχρονα δύο αφέντες!… Ή με την Ελλάδα ή με τους εχθρούς της! Εμείς επιλέξαμε το πρώτο, χωρίς «ναι μεν, αλλά…» και γι’ αυτό ΟΥΔΕΠΟΤΕ θα στηρίξουμε το σημερινό «κυβερνητικό» έκτρωμα!… Θα είμαστε απέναντι μέχρι αυτός ο Εφιάλτης να φύγει μακριά από τον τόπο μας…
ΠΑΣΟΚ
Το θράσος του απίστευτο! Βέβαια, «καλά» κάνει… Παίρνει κουράγιο από τους «συντρόφους» του στη ΝΔ και εξακολουθεί να δουλεύει τον κοσμάκη, αντί να ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΙ για όλα όσα έπραξε κατά του ελληνισμού!!! Μιλάμε βεβαίως για τον Ευάγγελο Βουβουζέλο, τον νέο «σύντροφο» των σοκαρισμένων «Δεξιών», που βλέπουν τον ολέθριο δρόμο στον οποίο τους οδηγεί ο Αντώνης Σαμαράς, αλλά… μιλιά δεν βγάζουν! Η… τσέπη πάνω απ’ όλα!… Και «υπέρτατος νόμος» γι’ αυτούς η καλοχώνεψη της κοιλιάς!
Ας δούμε λοιπόν το νέο απίστευτο παραλήρημα του «συντρόφου» των ψευτοπατριωτών της ΝΔ, του «πράσινου Μπένι Χιλ» που τώρα οι εν λόγω ανόητοι «Δεξιοί» τον βρίσκουν πια… «καλό» και «λογικό»! Ακολουθεί απόσπασμα από το άρθρο-παραλήρημα με τίτλο «Τα «λάθη» του ΔΝΤ και οι προϋποθέσεις της εθνικής μας ανάκαμψης» (δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ):
«Προφανώς και το πρώτο πρόγραμμα προσαρμογής είχε τεράστια σχεδιαστικά λάθη. Το θεμελιώδες λάθος ήταν ο συνδυασμός “στήριξης και τιμωρίας” της Ελλάδας και των άλλων χωρών που εντάχθηκαν σε παρόμοια προγράμματα. Η επιλογή αυτή των εταίρων μας είχε και εξακολουθεί να έχει πρωτίστως ιδεολογικά χαρακτηριστικά, καθώς εκπηγάζει από το συνδυασμό μιας δημοσιονομικά συντηρητικής και μιας οικονομικά νεοφιλελεύθερης αντίληψης που οδηγεί στο να επιβληθούν προκυκλικά προγράμματα προσαρμογής στις δημοσιονομικά προβληματικές χώρες.
Δηλαδή, προγράμματα που επιβάλλουν ταχύρρυθμη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος υπό συνθήκες ύφεσης, με συνέπεια ακόμη βαθύτερη και μάλιστα σωρευτική ύφεση.
Στην περίπτωση της Ελλάδας – που ήταν η πρώτη στη σειρά χώρα και χρησιμοποιήθηκε δυστυχώς ως πειραματόζωο – αυτό προσέλαβε ακραία μορφή καθώς, υπό την απειλή της χρεοκοπίας και της απόλυτης εκμηδένισης εισοδημάτων (ιδίως συντάξεων) και περιουσιών (κινητών και ακινήτων), την Άνοιξη του 2010, επιβλήθηκε ένα πρόγραμμα:
- περιορισμένης έκτασης καθώς τα 110 δισ. ευρώ εθεωρούντο τότε πάρα πολλά και κανείς δεν ήταν διατεθειμένος να δώσει περισσότερα και μάλιστα 240 δισ. ευρώ που δόθηκαν τον Οκτώβριο του 2011
- εντυπωσιακά βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα που προέβλεπε επάνοδο στις αγορές ήδη από το 2011
- υψηλού κόστους δανεισμού και από την Ευρωζώνη και από το ΔΝΤ
- χωρίς πρόβλεψη για μείωση του δημοσίου χρέους και χωρίς πραγματική μέριμνα για τη βιωσιμότητά του
- χωρίς ολοκληρωμένο μηχανισμό προστασίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος από τον κίνδυνο απόσυρσης καταθέσεων και από τον κίνδυνο υπερβολικής αύξησης του κόστους δανεισμού.
Ακόμη και οι διαρθρωτικές αλλαγές που τραβούσαν το ενδιαφέρον των εταίρων μας ήσαν έντονα στραμμένες στη μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος (κάτι που έχει γρήγορη επίπτωση σε χώρες με μεγάλο εξαγωγικό δευτερογενή τομέα) και όχι εξίσου σε άλλους συντελεστές του κόστους παραγωγής, με στόχο τη μείωση των τιμών.
Αυτός ο προφανώς εσφαλμένος σχεδιασμός δεν έγινε όμως μόνο από το ΔΝΤ, αλλά και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και από την ΕΚΤ και επικυρώθηκε από τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών της Ευρωζώνης που διαθέτουν τις κεντρικές τους τράπεζες και άλλους -υποτίθεται- μηχανισμούς οικονομικού, δημοσιονομικού και χρηματοπιστωτικού σχεδιασμού.
Μάλιστα, η ΕΚΤ ήταν αυτή που μέχρι τον Ιούλιο του 2012 αντιδρούσε με δραματικούς τόνους σε κάθε ιδέα μείωσης του ελληνικού δημοσίου χρέους θεωρώντας την “έγκλημα καθοσιώσεως” σε βάρος του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος και της δανειοληπτικής ικανότητας των κρατών-μελών της Ευρωζώνης. Ας μη βλέπουμε τις τωρινές δυναμικές παρεμβάσεις της ΕΚΤ. Ας θυμηθούμε πώς αντιδρούσε έως το Φθινόπωρο του 2011.
Αυτό που λέω συνεπώς είναι, πρώτον, ότι τα σχεδιαστικά προβλήματα του προγράμματος προσαρμογής δεν οφείλονται μόνο στο ΔΝΤ, αλλά σε όλους τους θεσμικούς μας εταίρους και, δεύτερον, ότι τα “σφάλματα” αυτά δεν ήταν τεχνικά αλλά ανάγονται στις κυρίαρχες διεθνώς οικονομικές, δηλαδή ιδεολογικοπολιτικές αντιλήψεις. Ποτέ δεν είπαμε ότι διαπραγματευόμαστε με την Ευρώπη των ονείρων μας ή μέσα σε ένα πλαίσιο διαφανούς παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης. Πάντοτε λέγαμε και λέμε ότι η Ελλάδα αναγκάστηκε να κινηθεί και εξακολουθεί να κινείται μέσα σε δυσμενείς ευρωπαϊκούς συσχετισμούς, δεν υπάρχει όμως διαθέσιμο κανένα καλύτερο ή ασφαλέστερο πλαίσιο αναφοράς για τη χώρα μας».
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Πολύ σημαντικά ζητήματα για τη διαρκώς αυξανόμενη ανεργία στη χώρα θίγει η ερώτηση που απηύθυναν προς διάφορους «υπουργούς» βουλευτές της ΔΗΜΑΡ. Ακολουθεί μέρος της εν λόγω ερώτησης, που αναπτύσσει πολύ σωστούς προβληματισμούς:
«Το ποσοστό ανεργίας εκτινάχθηκε στο ιστορικά υψηλό ποσοστό 26,8%. Η οικονομική ύφεση πλήττει «νέες» ομάδες του πληθυσμού, ιδιαίτερα άνδρες και γυναίκες, αρχηγούς και μέλη οικογενειών στην παραγωγική ηλικία 30-55 ετών. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 75% των εγγεγραμμένων ανέργων στον ΟΑΕΔ είναι ηλικίας άνω των 30 ετών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostast, το 2011 καταγράφηκαν στη χώρα μας 1,6 εκατομμύρια άτομα που ζούσαν σε νοικοκυριά στα οποία δεν εργαζόταν κανείς ενήλικος.
Το 2013 θα είναι μια δύσκολη χρονιά για την απασχόληση. Σύμφωνα με τις προβλέψεις του Επικαιροποιημένου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής το 2013 το ποσοστό ανεργίας θα αυξηθεί.
Στη χώρα μας είναι ευδιάκριτη η έλλειψη θεσμών και αποτελεσματικών μηχανισμών minimum κοινωνικής προστασίας. Οι δικαιούχοι επιδόματος ανεργίας αποτελούν μόλις το 23% των εγγεγραμμένων ανέργων που ισοδυναμεί με το 14% περίπου του συνολικού αριθμού ανέργων. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ), τον Σεπτέμβριο του 2012 στην Ελλάδα, επί συνόλου περίπου 1.260.000 ανέργων, έλαβαν επίδομα ανεργίας 185.870 άτομα. Ταυτόχρονα ο αριθμός των μακροχρόνια ανέργων αυξάνεται διαρκώς.
Το ύψος και η διάρκεια χορήγησης του επιδόματος ανεργίας, κατατάσσει τη χώρα μας στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ, ως προς την επάρκειά του και την αναπλήρωση του μισθού. Ελάχιστοι άνεργοι λαμβάνουν το επίδομα μακροχρόνιας ανεργίας. Το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης εξακολουθεί να αφήνει ορισμένες κατηγορίες του πληθυσμού χωρίς υγειονομική περίθαλψη.
Αλλά και οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης (κατάρτιση, επιδότηση εργοδοτών για την απασχόληση) αποτελούν ένα άθροισμα κατακερματισμένων και αποσπασματικών δράσεων. Σήμερα ένα σημαντικό τμήμα πόρων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου είναι δεσμευμένο σε δράσεις που δεν απευθύνονται στις ομάδες υψηλού κινδύνου φτώχειας και δεν αντιστοιχούν με τις προτεραιότητες αντιμετώπισης της οξείας κοινωνικής κρίσης.
Αυτό αφορά και για το πρόσφατο εθνικό σχέδιο δράσης για την ενίσχυση της απασχόλησης και της επιχειρηματικότητας, που περιλαμβάνει χρήσιμες δράσεις υποστήριξης των νέων, αλλά όχι εκτεταμένες δράσεις για τις ομάδες υψηλού κινδύνου.
Η δημιουργία θέσεων εργασίας με βιώσιμη προοπτική συνδέεται με την εκδίπλωση ενός κύματος επενδυτικών παρεμβάσεων από το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, την αναδιοργάνωση των τομέων της οικονομίας και την προώθηση ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου μέσα στο σύνθετο διεθνοποιημένο οικονομικό περιβάλλον.
Η προώθηση μιας νέου τύπου ανάπτυξης είναι μια πρόκληση για την περίοδο μετάβασης που διανύει η ελληνική οικονομία.
Σε κάθε περίπτωση όμως η απόδοση των όποιων παρεμβάσεων θα επιφέρει θετικές επιπτώσεις στην απασχόληση με χρονική υστέρηση και δεν μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος του τεράστιου αριθμού των ανέργων. Για αυτό υπάρχει ανάγκη μεγάλου μεγέθους παρέμβασης στην αγορά εργασίας προκειμένου να ανασταλεί ο ρυθμός αύξησης της ανεργίας και να υποστηριχθούν οι άνεργοι.
Στη σημερινή συγκυρία πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι:
- Σε περίοδο παρατεταμένης ύφεσης ο ιδιωτικός τομέας δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας, και για αυτό υπάρχει ανάγκη το κράτος να λειτουργήσει ως εργοδότης έσχατης προσφυγής.
- Η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας μας και οι δεσμεύσεις που προκύπτουν από το πρόγραμμα σταθεροποίησης αφαιρούν τη δυνατότητα μαζικών προσλήψεων από το κράτος με κανονική εργασιακή σχέση, οπότε εξ ανάγκης η αξιοποίηση των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ και των άλλων ταμείων είναι μονόδρομος.
- Οι παρεμβάσεις θα πρέπει να καλύπτουν και τα δύο σκέλη των πολιτικών απασχόλησης, δηλαδή να αφορούν τόσο τις λεγόμενες παθητικές πολιτικές (επίδομα ανεργίας) όσο και τις ενεργητικές (προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, επανακατάρτισης κ.ά.).
- Οι παρεμβάσεις πρέπει να συνδέονται με την αναπτυξιακή οπτική της «επόμενης ημέρας».
- Η υποστήριξη ομάδων υψηλού κινδύνου φτώχειας και ιδιαίτερα των «οικογενειών χωρίς απασχόληση» με επιπρόσθετη μέριμνα για τέτοιες οικογένειες που έχουν ανήλικα τέκνα, όπως και η ανάσχεση του κύματος απολύσεων έχουν προτεραιότητα».
***
Το έχουμε γράψει επανειλλημένως και από αυτή εδώ τη στήλη και από αλλού. Οι εγκληματίες της εγχώριας Τρόικας, αυτής της τόσο αντιλαϊκής «κυβέρνησης», οδηγούν τον λαό μας στα άκρα! Οδηγούν τους νέους στην τρομοκρατία!… Οδηγούν τον τόπο σε απίστευτη ανωμαλία… Γι’ αυτό και είναι πανεθνική επιταγή: ΦΥΓΕ, ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ!!! Μάζεψε το «στουρνάρι» σου που θέλει να μας εξοντώσει και φύγετε στο… ξενοδοχείο Μπίλντερμπεργκ που τόσο πολύ λατρεύετε αμφότεροι! Αυτά που κάνετε σε βάρος του έθνους είναι αισχρά, είναι επικίνδυνα… Παίζετε με τη φωτιά και… θα μας κάψετε ΟΛΟΥΣ μας!…
Για το τελευταίο περιστατικό τρομοκρατίας (στην Κοζάνη) ο εκπρόσωπος Τύπου του ΛΑΟΣ, κ. Κωστής Αϊβαλιώτης, ανέφερε τα κάτωθι πολύ ορθά: «Το σχέδιο είναι σε πλήρη εξέλιξη: η ελληνική κοινωνία διολισθαίνει στις ακρότητες και την τρομοκρατία, νέοι άνθρωποι μπλέκουν στα δίχτυα ύποπτων κυκλωμάτων και χαραμίζουν την ζωή τους, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χ.Α. παρακολουθούν με ευχαρίστηση την μπαχαλοποίηση των πάντων, κάτι που τους προσφέρει «απλόχερα» μια χαζοχαρούμενη και ανίκανη τριμερής κυβέρνηση. Μόνη ελπίδα για αναστροφή της καταστροφής είναι ο λαός»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου