«Σχολιάζοντας τις δηλώσεις του κ. Βενιζέλου κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Άγκυρα»

του Δημήτρη Στεργιούλη
Επίτιμου Διευθυντή
2ου Δημοτικού Σχολείου Κιάτου
«ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ»

Αν αποδίδονται, από τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης , επακριβώς οι δηλώσεις , και μάλιστα επί τουρκικού εδάφους, του Αντιπροέδρου και Υπουργού Εξωτερικών της Κυβέρνησής μας κ. Βενιζέλου , ύστερα από συνάντησή του με τον ομόλογό του της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, τότε αυτές «παρέχουν σχόλια τοις ερμηνευταίς».
Ο κ. Βενιζέλος δήλωσε ότι » αλλάζουν τα γεωγραφικά δεδομένα της Ελλάδας με την Τουρκία».
Ο όρος «γεωγραφικά δεδομένα» και σαφώς αναφέρεται σε αλλαγή συνόρων μεταξύ των δύο χωρών και σε καμία των περιπτώσεων αυτή η έκφραση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί με διαφορετική λειτουργικότητα.
Και αν μεν πρόκειται η Τουρκία να παραχωρήσει στην Ελλάδα την Ανατολική Θράκη ή τα Μικρασιατικά παράλια, αρχαιόθεν κοιτίδες του Ελληνισμού, τότε «στώμεν καλώς».
Διερωτώμαι , όμως, γιατί , εν προκειμένω, δεν τηρήθηκε το πατροπαράδοτο έθιμο, σύμφωνα με το οποίο κάθε φορά που απελευθερωνόταν κομμάτι γης από τις αλύτρωτες πατρίδες μας τα κωδονοστάσια των εκκλησιών μας «δονούσαν σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα».
Από την άλλη πλευρά δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι η Τουρκία είναι χώρα που δεν διακρίνεται για «γαλαντομία» στη διαχείριση των εδαφών της και των κατακτημένων συμπεριλαμβανομένων. Άλλωστε κάτι παρόμοιο έρχεται σε ευθεία αντίθεση και με το Κοράνιο, το ιερό βιβλίο της θρησκείας τους. Στη σημερινή συγκυρία, που την Τουρκία κυβερνούν , έστω και οι λάϊτ Ισλαμιστές , αλλαγή γεωγραφικών δεδομένων σε βάρος της Τουρκίας, «και μάλιστα ειρηνκώ τω τρόπω», θεωρείται αδιανόητη. Επίσης δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι λίγες ημέρες πριν ο Αχμέτ Νταβούτογλου συναντηθεί με τον επί των Εξωτερικών Υπουργό της Ελλάδας , ασύστολα, αδιάντροπα , απροκάλυπτα και απροσχημάτιστα έκανε λόγο για προσάρτηση ελληνικών εδαφών σε βάθος χρόνου δύο ετών.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων εναπομένει στον κ, Βενιζέλο να εξηγήσει στον ελληνικό λαό με ευκρίνεια, σαφήνεια και πληρότητα τι εννοεί όταν κάνει λόγο για αλλαγή «γεωγραφικών δεδομένων» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. ; Εν άλλοις λόγοις ο κ. Βενιζέλος τι παζάρεψε με τον Νταβούτογλου ;
Επίσης διευκρινίσεων χρήζει η δήλωση του κ. Βενιζέλου περί γέφυρας οικονομικής, αλλά και γεωπολιτικής μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Στην περίπτωση αυτή έχουμε μια γριφώδη έκφραση , ευεπίφορη σε πολλές ερμηνείες, που εκτός του ότι εμβάλλει σε ανησυχία τον ελληνικό λαό, δύναται να εκληφθεί και ως προάγγελος επικείμενων δεινών που άπτονται της ακεραιότητας του χερσαίων, θαλάσσιων, υποθαλάσσιων και εναέριων συνόρων της πατρίδας μας.
Ο κ. Βενιζέλος κάνει λόγο για γέφυρα , όχι μόνο οικονομική, αλλά και γεωπολιτική μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Ο ισχυρισμός του αυτός είτε έγινε με γνώση λόγου, είτε εν τη ρύμη του λόγου ήταν ατυχέστατος , γιατί εκπέμπει λάθος μηνύματα προς την τουρκική πλευρά, η οποία ξέρει να κωδικοποιεί τις δικές μας αστοχίες και τα ατοπήματά μας και «εν καιρώ τω δέοντι» τα αποκωδικοποιεί κατά το δοκούν . Ας θυμηθούμε το υπό του κ. Σημίτη ρηθέν ότι «οι Τούρκοι έχουν ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο».
Ο κ. Βενιζέλος όφειλε να μην αγνοεί τη θυμόσοφη λαϊκή μας ρήση , που έπρεπε να είναι γραμμένη , και «δη πηχιαίοις γράμμασι», στην Διεύθυνση τουρκικών υποθέσεων, αν υφίσταται τέτοια διεύθυνση , στο Υπουργείο μας επί των Εξωτερικών , για να μας επισημαίνει ότι: «γεφύρι Τούρκος κι αν γενεί πάνω του μην περάσεις».
Είναι επίσης λάθος ολέθριο ο Έλληνας υπουργός των Εξωτερικών να διακηρύσσει ότι στρατηγική επιλογή της Ελλάδας είναι η στήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας.
Γιατί κ. Βενιζέλο επιλέξαμε να στηρίξουμε την Τουρκία στην οδοιπορία της προς την Ευρώπη; Μήπως επειδή εισέβαλε παράνομα το 1974 στο ανεξάρτητο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας και έκτοτε κατέχει παράνομα το 38% των εδαφών της , τα οποία και εποίκισε παρά «πάσαν έννοιαν» δικαίου ;
Πού ξανακούστηκε να στηρίζουμε ένταξη στην Ε.Ε. της Τουρκίας τη στιγμή που η Τουρκία κατέχει εδάφη ανεξάρτητης χώρας, μέλος του Ο.Η.Ε. και πλήρους μέλους της Ε.Ε.; Πού ξανακούστηκε το Μητροπολιτικό μας Κέντρο να έχει επιλέξει ως στρατηγική, παρακαλώ, επιλογή την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας , και μάλιστα καθ΄ ήν στιγμή η τελευταία διατηρεί στο Ελληνικό νησί της Κύπρου και για 39 χρόνια τώρα κατοχικά στρατεύματα που αριθμούν 40 χιλιάδες στρατιώτες;
Είναι δυνατόν να στηρίζει η Ελλάδα την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. τη στιγμή που οι Τούρκοι κατέχουν εδάφη ενός κράτους μέλους της Ε.Ε. και μάλιστα τη στιγμή που το ημικατεχόμενο κράτος είναι η ακρώρεια του Ελληνισμού στην νοτιοανατολική λεκάνη της μεσογειακής λεκάνης;
Πώς είναι δυνατόν η Ελλάδα να στηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική του βέβηλου εισβολέα και λεηλάτη της Κύπρου, που δεν άφησε λίθον επί λίθου στον κυπριακό βορρά, που λαφυραγώγησε τα μνημεία της πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς του Κυπριακού Ελληνισμού, που σφετερίστηκε τις περιουσίες των αδελφών μας Ελληνοκυπρίων, που ξερίζωσε 200.000 Ελληνοκύπριους από τις πατρογονικές τους εστίες, που βεβήλωσε και σύλησε τάφους ηρώων μας (τάφος Πέτρου Γιάλλουρου στο Ριζοκάρπασο) και μετέτρεψε σε κέντρα διασκέδασης και στάβλους ιερούς μας ναούς ;
Αντί λοιπόν να είμαστε κάθετα αντίθετοι στην είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε., όσο αυτή δεν σέβεται τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και τα διεθνή θέσμια , εμείς καθεύδουμε υπό μανδραγόρα και ο υπουργός μας επί των εξωτερικών ευκαίρως ακαίρως διακηρύσσει ότι αποτελεί στρατηγική μας επιλογή η προοπτική της ευρωπαϊκής ένταξης της Τουρκίας .
Μία τέτοια δήλωση επί τουρκικού εδάφους και μάλιστα μια σημαδιακή ημερομηνία , δηλαδή την παραμονή της εισβολής των στρατευμάτων του Αττίλα στην Κύπρο, μας παρουσιάζει στα όμματα της διεθνούς κοινής γνώμης και ως ηλίθιους , γιατί η δήλωσή μας αυτή εξομοιούται με την ενέργεια εκείνης της μητέρας , που της έδειραν και βίασαν την κόρη της και αυτή βγαίνει στο παζάρι και δηλώνει ότι θέλει να στήσει γέφυρες οικονομικής συνεργασίας με τους βιαστές του παιδιού της. Ω καιροί, ω ήθη.
Αν πάλι ο κ. Βενιζέλος πιστεύει ότι η είσοδος της Τουρκίας στην Ε.Ε. θα σημάνει και την αποβαρβαροποίηση και τον εξευρωπαϊσμό της, την εξημέρωση του θηρίου ως επικράτησε να λέγεται μια τέτοια τακτική, πλανάται πλάνην οικτράν.
Άλλωστε οι Τούρκοι ιθύνοντες έχουν ξεκαθαρίσει προς κάθε κατεύθυνση ότι επιδιώκουν είσοδο της χώρας τους στην Ε.Ε. όπως ακριβώς είναι δηλαδή με τους δικούς της όρους και όχι με όρους και προαπαιτούμενα ευρωπαϊκών προδιαγραφών, χωρίς πολλές φορές να μην παραλείψουν , κατά το πρόσφατο παρελθόν , να εξαπολύσουν και μύδρους , αλλά και απειλές εναντίον της Ε.Ε..
Και επειδή μακρηγόρησα κατακλείω τα γραφόμενά μου με τα ακόλουθα.
Αν η εξωτερική μας πολιτική ασκείται υπό καθεστώς φοβίας είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, χωρίς να αποκλείεται και το δυσάρεστο ενδεχόμενο να επισωρεύσει δεινά στον τόπο μας.
Σε θέματα που άπτονται της εθνικής μας κυριαρχίας , της ανεξαρτησίας μας και της εδαφικής μας ακεραιότητας δεν χωράνε εκπτώσεις.
Είναι εγκληματικό λάθος η ομολογία ενίων υψηλα ισταμένων ότι με τη υπογραφή των μνημονίων απωλέσαμε ή εκχωρήσαμε μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας.
Πώς είναι δυνατόν να έγινε ερήμην του λαού ένα τέτοιο ανοσιούργημα; Και όποιοι και αν το διέπραξαν είναι υπόλογοι απέναντι στην ιστορία μας Είναι υπόλογοι απέναντι σ’ αυτούς που ήρθαν, πέρασαν , θα ‘ρθουν και θα περάσουν , νεκροί θα τους δικάσουν , οι αγέννητοι , οι νεκροί..-