Η θα ψηφίσουμε το μνημόνιο ή δεν θα έχουμε λεφτά για τις συντάξεις''
'' Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε''
'' Η βουλή πρέπει να μείνει ανοιχτή, ακόμα κι αν χρειαστεί να έχουμε νεκρούς''
Είναι μερικές μόνο φράσεις εκβιασμού και τρομολαγνίας που ακούσαμε τον τελευταίο καιρό,,, και που να ανοίξει κανείς την τηλεόραση του που κάνουν πάρτι οι δεκάδες παπαγάλοι του συστήματος σπείροντας τον τρόμο στον αδύναμο τηλεθεατή.
Το σύστημα είναι έτσι διαμορφωμένο, που για να λειτουργήσει θα πρέπει να υπάρξουν και να μπουν σε εφαρμογή ορισμένοι μηχανισμοί (αποπροσανατολισμός του κόσμου, παραπληροφόρηση, ημιπληροφόρηση κ.α). Ένας άλλος από αυτούς τους μηχανισμούς είναι και η τρομοκρατία. Μια τηλεοπτική κατά βάση τρομοκρατία που προέρχεται από μισθωμένους υπαλλήλους και η οποία θα πρέπει να είναι άμεσα αφομοιώσιμη από τον τηλεθεατή...
Με την μέθοδο αυτή ο μέσος πολίτης, που ενημερώνεται από την τηλεόραση, θα έρχεται σε σύγχυση, σε μπέρδεμα και το βασικότερο όλων ο πολίτης αυτός θα είναι τρομοκρατημένος. Ένας άνθρωπος που βρίσκεται στην προαναφερθείσα κατάσταση γίνεται αυτομάτως ευάλωτος και ψάχνει αυτόν που θα του δώσει την εύκολη λύση. Ας πούμε ότι γίνεται, κι ας μη φανεί υπερβολικό αυτό, σαν πλαστελίνη που ο οποιοσδήποτε της δίνει το σχήμα που αυτός επιθυμεί.
Το βασικότερο όμως και πιο καταστροφικό αποτέλεσμα της σύγχυσης και της τρομοκρατίας είναι πως διαμορφώνει ανθρώπους αδύναμους. Αδύναμους να αμυνθούνε.
Σε μια τέτοια εποχή λοιπόν που πρέπει να αμυνθούμε, να δράσουμε και να αντιδράσουμε και δεδομένης της κατάστασης που βρίσκεται ο μέσος Έλληνας, γεννάται το ερώτημα κατά πόσο εμείς μπορούμε τελικά να κάνουμε κάτι; Είμαστε σε αυτή την πνευματική κατάσταση που να μπορούμε να αντισταθούμε στις άθλιες φωνές τους;
Πόσο ακόμα θα ακούμε τους εκβιασμούς τους;
Πόσο ακόμα θα τρομοκρατούμαστε από τα παπαγαλάκια;
Νομίζουμε ότι είμαστε αδύναμοι, πράμα που δεν ισχύει. Είμαστε πολύ δυνατοί και φυσικά πολύ περισσότεροι από αυτούς.
Είναι πραγματικά μια σημαντική στιγμή, μια στιγμή που θα πρέπει να αναλάβουμε άμεσα τις ευθύνες μας ως πολίτες. Δεν ήρθαμε σε αυτή τη ζωή για να είμαστε υποχείρια κανενός.
Θα πρέπει να θυμηθούμε την ιστορία μας.
Θα πρέπει να κάνουμε στην άκρη κάθε εγωισμό.
Πρέπει να σφραγίσουμε τα αυτιά μας για να μην ακούμε τις ενοχλητικές φωνές των προσκυνημένων, και να περάσουμε στην αντεπίθεση. Γιατί η αλήθεια είναι ότι εμείς έχουμε την δύναμη... ο λαός.
Όσο γι' αυτούς που θα χλευάσουν την παραπάνω άποψη, επειδή μάλλον είναι προσκείμενοι σε κάποια χρωματιστή παράταξη κι επειδή ο εγωισμός τους, αλλά και κάποια άλλα προσωπικά τους συμπλέγματα (ίσως ψυχολογικά) δεν τους αφήνουν να κοιτάξουν κατάματα τα λάθη τους, εμείς δεν έχουμε να πούμε τίποτα, παρα μόνο ο στίχος του Γιώργου Σεφέρη...
''...Σ' αυτόν τον τόπο όπου όλοι είμαστε τόσο τραγικά αυτοδίδακτοι...''
Όλοι μαζί ξανά στις πλατείες. Με Ελληνικές σημαίες στα χέρια για να διεκδικήσουμε τα δίκαια μας.
Ας μην αφήσουμε αυτό που μας τρώει, να χορτάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου