ΕΝΑΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ 2 ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟΝ ΚΑΙ ΠΕΙΤΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΑΣ ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ Η ΔΙΑΦΩΝΕΙΤΕ...
Ο Φάνης και ο Νώντας συναντιούνται μετά την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 στο καφενείο]
Φ – τι κάνεις ρε Νώντα;
Ν – καλά Φάνη.
Φ – τι έγινε; Πώς πήγε η παρέλαση;
Ν – τι παρέλαση; Να μου πείς για διαμαρτυρία, να μου πεις για συλλαλητήριο να σου πω εντάξει. Μόνο παρέλαση δεν έγινε .
Φ – να σου πω! Δεν έχει άδικο ο κόσμος! Ήρθε το Δ΄. Ράϊχ!
Ν – εμένα ξέρεις τι μου κάνει μεγάλη εντύπωση;
Φ – τι;
Ν – άκουσες αυτά τα παχύδερμα, που κάνουν τους ανήξερους;
Φ – για ποια παχύδερμα μιλάς; Για τους ελέφαντες;
Ν – όχι βέβαια! Μην προσβάλλεις τα συμπαθέστατα παχύδερμα.
Φ – τότες ποιους εννοείς;
Ν – τους φωστήρες τους πολιτικούς μας!
Φ – έ; Τι κάνανε;
Ν – τον είχες ακουστά τον Γκαίμπελς;
Φ – ναι, ακουστά τον έχω.
Ν – ήταν Υπουργός Δημόσιας διαφώτισης και Προπαγάνδας επί Χίτλερ.
Φ – το ξέρω. Έκανε το άσπρο μαύρο.
Ν – τον ρωτούσες πετάει ο γάϊδαρος; Και σου έλεγε πετάει και παραπετάει.
Φ – μα τι δουλειά έχει ο Γκαίμπελς ρε Νώντα με τους δικούς μας;
Ν – δεν άκουσες τους κυβερνητικούς, που έλεγαν ότι οι διαμαρτυρίες ήταν όλες προσχεδιασμένες;
Φ – πώς δεν τους άκουσα. Στην μία παρέλαση ήταν οι τάδε εργαζόμενοι, στην άλλη ήταν το δείνα κόμμα και πάει λέγοντας.
Ν – αυτοί ρε Φάνη μαζί με κάποιους εξυπνάκηδες δημοσιογράφους τον ξεπέρασαν τον Γκαίμπελς.
Φ – μήπως υπερβάλλεις;
Ν – τι υπερβάλλω; Εδώ ο κόσμος έχει τρελαθεί με τα οικονομικά μέτρα και τους κεφαλικούς φόρους, που έχουν πέσει στα κεφάλια μας κι αυτοί το μπουζούκι – μπουζουκάκι.
Φ – κι εμένα μου κάνει εντύπωση. Δεν βλέπουν την απελπισία του κόσμου; Στραβοί είναι;
Ν – στραβοί δεν είναι καθόλου! Μια χαρά βλέπουν! Απλώς τους αρέσει το σφύριγμα.
Φ – το σφύριγμα;
Ν – ναι! Σφυρίζουν αδιάφορα! Εκνευριστικά αδιάφορα!
Φ – τέτοιο θέατρο και τέτοια αδιαφορία;
Ν – μα οι πολιτικοί ρε Φάνη είναι καλύτεροι από τους ηθοποιούς. Πρώτα έρχονται οι πολιτικοί και μετά οι ηθοποιοί.
Φ – με μια διαφορά. Οι ηθοποιοί κάνουν την υποκριτική από επάγγελμα, ενώ οι πολιτικοί από τρόπο ζωής!
Ν – ναι! Το ψέμα και η υποκρισία είναι στο αίμα τους! Και δεν είναι μόνο αυτό!
Φ – αλλά; Τι άλλο;
Ν – έχουν καταπατήσει κάθε έννοια δημοκρατίας, κάνουν σαν δικτάτορες. Μας έχουν αλλάξει τα φώτα ρε Φάνη με ένα σωρό παράνομα μέτρα.
Φ – δεν είδες; Φωνάζουν οι καθηγητάδες, φωνάζουν τόσοι και τόσοι επιστήμονες και άνθρωποι που γνωρίζουν και αυτοί …………………
Ν – τους έχουν γραμμένους ……..
Φ – στα παλαιά τους τα παπούτσια!
Ν – άλλο θα έλεγα, αλλά με πρόλαβες! Και ξέρεις ποια είναι η ειρωνεία;
Φ – ποια;
Ν – ότι είχαν το θράσος να καταγγείλουν την λαϊκή οργή και αγανάκτηση του κόσμου ως απαράδεκτη, ενώ οι ίδιοι έχουν καταλύσει το σύνταγμα και την δημοκρατία και δεν λένε τίποτα. Πλάκα δεν έχει; Ωραίο ανέκδοτο!
Φ – το κάνουν για το καλό μας, σου λένε.
Ν – ποιο καλό μας; Το κακό μας! Αυτοί οι ανίκανοι θα μας πουν για το καλό μας; Αυτοί ρε Φάνη έφεραν την χώρα μας στα χάλια τα σημερινά.
Φ – ξέρω τι θα πεις. Πώς θα λύσουν τα προβλήματα, αφού αυτοί τα δημιούργησαν;
Ν – Α γεια σου!
Φ – πάντως ρε Νώντα ένα πράμα μου κάνει εντύπωση.
Ν – μόνο ένα;
Φ – δεν έχουν τσίπα απάνω τους;
Ν – που να την βρουν; Ποιος την έχασε;
Φ – δεν έχουν το σθένος ρε γαμώτο να παραιτηθούν και να φύγουν ήσυχα; Χάθηκε η αξιοπρέπεια;
Ν – που να την βρουν ρε Φάνη; Είναι ακριβή και δεν μπορούν να την αγοράσουν.
Φ – και ξέρεις και τι άλλο με παραξενεύει;
Ν – τι;
Φ – εκείνοι οι δικοί του….καλά! δεν βρίσκονται δυο τρεις να τον ρίξουν, να τον στείλουν στο σπίτι του;
Ν – όχι ρε Φάνη. Την αφήνουν τόσο εύκολα την καρέκλα; Είναι γλυκειά η άτιμη!
Φ – να σου πω και το άλλο;
Ν – πέστο! ένα είπες, δέκα με ρώτησες.
Φ – εκείνος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τι κάνει ρε Νώντα;
Ν – καλά ευχαριστώ. Τι να κάνει ρε Φάνη; Την γλάστρα!
Φ – την γλάστρα;
Ν – ναι. Γλάστρα δεν είναι; Είδος προς διακόσμηση;
Φ – δεν παίρνει καμία θέση! Τίποτα!
Ν - αυτή είναι η θέση του. Να μην κάνει απολύτως τίποτα! Ένα μεγάλο ΤΙΠΟΤΑ.
Φ- και τι γίνεται ρε Νώντα;
Ν – τι να γίνει ρε Φάνη;
Φ – και η επέτειος του «ΟΧΙ»;
Ν – ξέρεις ποια είναι η ειρωνεία ρε Φάνη;
Φ – ποια;
Ν – το «ΟΧΙ» το είπε ένας δικτάτορας. Δεν υπήρχε Δημοκρατία τότε.
Φ – και τώρα που υπάρχει ;
Ν – άκουσες κανένα «ΟΧΙ» τόσο καιρό;
Φ - ΄Όχι.
Ν – ούτε και πρόκειται! Ποιος έχει τα κότσια ρε Φάνη να το πει; ένα μόνο ακούμε όλο αυτό τον καιρό. ΄Ένα μεγαλοπρεπές YES SIR! Γίναμε ο λαός του Yes! Yes sir ο Πρωθυπουργός, Yes sir οι «βολευτές» του, Yes sir οι υπουργοί του! Yes sir και ξερό ψωμί!
Φ – και καθολου ψωμί δεν λές καλύτερα; Yes sir και σκυφτο το κεφάλι: ΄Αστα ρε Νώντα! ξεφτιλίστηκαν και κατέρρευσαν όλα! Πάνε και τα ΟΧΙ πάνε και οι επαναστάσεις πάνε κι όλα!
Ν – ξέρεις κάτι ρε Φάνη; Νομίζω ότι έχει έρθει η δική μας η σειρά.
Φ – εμένα και εσένα;
Ν – όχι μωρέ !του λαού!
Φ – για να πει το όχι;
Ν – όχι μόνο το όχι. Να πει και ένα «΄Αει στο διάολο»! και όπως έλεγε και ένας παλιός ηθοποιός : «όξω ρε! Όξω από δω! Ούστ»!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου