Πονάω,φοβάμαι,υποφέρω αλλά αντιδρώ!

Ως πότε ορέ παλικάρια θα ζούμε στα στενά σοκάκια τις πολυκατοικίες που είναι σαν κλουβιά; Μονάχοι σαν λιοντάρια με πεσμένα τα αυτιά; Σπάστε τις αλυσίδες και βγείτε στα ανοιχτά, να πάρετε αέρα να ανθίσουν τα μυαλά!!Διδάξτε στα παιδιά σας δεν είναι πράγματα αυτά, να ζούνε σαν λιοντάρια ελεύθεροι ξανά!!! Στους Έλληνες ορέ αδέλφια δεν πάνε τα δεσμά, ελάτε ορέ αδέλφια να δείξουμε στον κόσμο τους ήρωες ξανά! Που είσαι ορέ Κολοκοτρώνη να μας οδηγήσεις πάλι, χάσαμε την μνήμη και σκλαβωθήκαμε ξανά!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ