Aπο το facebook του Πάνου Καμμένου
Η κυβέρνηση τών τραπεζιτών προχωρά παράλληλα με τήν εκποίηση τής δημόσιας περιουσίας στήν ΔΗΜΕΥΣΗ τής ιδιωτικής περιουσίας λόγω αδυναμίας καταβολής τών δόσεων τών δανείων που έδιναν αφειδώς πρίν λίγους μήνες η αδυναμίας καταβολής τών...
σκληρών φόρων που θα εισπράττουν οι εισπρακτικές εταιρείες πλέον.
ΑΝ ΔΈΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΩΡΑ ΣΤΉΝ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΑΣ
ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΌΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΈΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ.
Σας παραθέτω ένα πολύ διδακτικό κείμενο απο τήν ιστορία τής ΙΚΑΡΙΑΣ...
Η παράδοση λέει ότι μια μέρα ο διοικητής αγγάρεψε δύο Καριώτες να τον κουβαλήσουν (με φορείο) από το Φανάρι (στα ανατολικά του νησιού) μέχρι τις Ράχες (στα δυτικά), και τους έταξε κι ένα αρνί δώρο αν έφταναν την ίδια μέρα. Σε ένα σημείο της διαδρομής που λέγεται "Κακόν πέραμα" και είναι ιδιαιτέρως απόκρημνο, ο διοικητής βρέθηκε μαζί με το φορείο στο γκρεμό. Λέγεται μάλιστα ότι το σύνθημα το έδωσε ο ίδιος αυτοπροσώπως, καθώς οι Καριώτες είχαν μια σχετική διχογνωμία για το αν έπρεπε να τον πετάξουν με το φορείο ή να τον κατεβάσουν πρώτα και να τον σκοτώσουν μετά. Έτσι, τον ρώτησαν "Αγά, συγκούδουνο 'α μας το δώκεις τ' αρνί;" (όπου "'α" σημαίνει "θα" και "συγκούδουνο" σημαίνει "με κουδούνι"). Ο αγάς είπε "συγκούδουνο" και αυτή ήταν η τελευταία του λέξη, διότι εξεμέτρησε το ζην μαζί με το φορείο. Η έκφραση "αυτός πήγε συγκούδουνος" στα καριώτικα χρησιμοποιείται με παρόμοιο συνθηματικό νόημα, μέχρι σήμερα.
Ο επόμενος Οθωμανός αξιωματούχος συγκέντρωσε το λαό και ζήτησε να του παραδώσουν τους δράστες για να μην τιμωρηθούν όλοι - αλλά δεν τους παρέδωσαν. Στην επίμονη ερώτηση "Ποιος σκότωσε τον αγά" ελάμβανε ομοθυμαδόν την απάντηση "Ούλοι εμείς εφέντη". Είδε κι απόειδε, κι αντί να τιμωρήσει κανέναν, τους άφησε όλους ήσυχους. Το ηθικό δίδαγμα για τους Καριώτες ήταν ότι η συλλογικότητα εν τέλει ανταμείβεται - και διατήρησαν παρόμοιες συμπεριφορές αλληλεγγύης σε διάφορες περιστάσεις έκτοτε.
Read more: http://vickytoxotis.blogspot.com/2010/10/blog-post_3273.html#ixzz23GgTNH00
Η κυβέρνηση τών τραπεζιτών προχωρά παράλληλα με τήν εκποίηση τής δημόσιας περιουσίας στήν ΔΗΜΕΥΣΗ τής ιδιωτικής περιουσίας λόγω αδυναμίας καταβολής τών δόσεων τών δανείων που έδιναν αφειδώς πρίν λίγους μήνες η αδυναμίας καταβολής τών...
σκληρών φόρων που θα εισπράττουν οι εισπρακτικές εταιρείες πλέον.
ΑΝ ΔΈΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΩΡΑ ΣΤΉΝ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΑΣ
ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΌΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΈΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ.
Σας παραθέτω ένα πολύ διδακτικό κείμενο απο τήν ιστορία τής ΙΚΑΡΙΑΣ...
Η παράδοση λέει ότι μια μέρα ο διοικητής αγγάρεψε δύο Καριώτες να τον κουβαλήσουν (με φορείο) από το Φανάρι (στα ανατολικά του νησιού) μέχρι τις Ράχες (στα δυτικά), και τους έταξε κι ένα αρνί δώρο αν έφταναν την ίδια μέρα. Σε ένα σημείο της διαδρομής που λέγεται "Κακόν πέραμα" και είναι ιδιαιτέρως απόκρημνο, ο διοικητής βρέθηκε μαζί με το φορείο στο γκρεμό. Λέγεται μάλιστα ότι το σύνθημα το έδωσε ο ίδιος αυτοπροσώπως, καθώς οι Καριώτες είχαν μια σχετική διχογνωμία για το αν έπρεπε να τον πετάξουν με το φορείο ή να τον κατεβάσουν πρώτα και να τον σκοτώσουν μετά. Έτσι, τον ρώτησαν "Αγά, συγκούδουνο 'α μας το δώκεις τ' αρνί;" (όπου "'α" σημαίνει "θα" και "συγκούδουνο" σημαίνει "με κουδούνι"). Ο αγάς είπε "συγκούδουνο" και αυτή ήταν η τελευταία του λέξη, διότι εξεμέτρησε το ζην μαζί με το φορείο. Η έκφραση "αυτός πήγε συγκούδουνος" στα καριώτικα χρησιμοποιείται με παρόμοιο συνθηματικό νόημα, μέχρι σήμερα.
Ο επόμενος Οθωμανός αξιωματούχος συγκέντρωσε το λαό και ζήτησε να του παραδώσουν τους δράστες για να μην τιμωρηθούν όλοι - αλλά δεν τους παρέδωσαν. Στην επίμονη ερώτηση "Ποιος σκότωσε τον αγά" ελάμβανε ομοθυμαδόν την απάντηση "Ούλοι εμείς εφέντη". Είδε κι απόειδε, κι αντί να τιμωρήσει κανέναν, τους άφησε όλους ήσυχους. Το ηθικό δίδαγμα για τους Καριώτες ήταν ότι η συλλογικότητα εν τέλει ανταμείβεται - και διατήρησαν παρόμοιες συμπεριφορές αλληλεγγύης σε διάφορες περιστάσεις έκτοτε.
Read more: http://vickytoxotis.blogspot.com/2010/10/blog-post_3273.html#ixzz23GgTNH00
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου