Από τις πρώτες κιόλας ιδιαίτερες συνομιλίες μας στη Γερμανική πρωτεύουσα τόσο με φίλους από τα παλιά όσο και με κρατικούς αξιωματούχους, διαπιστώσαμε ότι στο Βερολίνο επικρατεί φόβος αποτροπιασμός, αμηχανία και ένα κλίμα που εκπέμπει μια περίεργη δυσοσμία όπως τότε το 1933, όταν άρχισαν να υλοποιούνται τα απάνθρωπα σχέδια της ναζιστικής βαρβαρότητας.
Σ’ ότι αφορά την Ελλάδα, η πολιτική, η στρατιωτική και η οικονομική Γερμανική ελίτ φαίνεται να υιοθετεί αντιλήψεις και πρακτικές, παρόμοιες με αυτές που οδήγησαν στην διάλυση της Γιουγκοσλαβίας ή αργότερα της Σερβίας και σήμερα της Λιβύης, της Γκάνας της Ακτής του Ελεφαντοστού, του Σουδάν, της Ισπανίας και της Ουκρανίας.
Είναι εμφανές πλέον ότι στη Γερμανική πολιτική σκηνή, τον λόγο έχουν οι γύπες, τα τσακάλια και οι ύαινες οι οποίοι, μέσω των think tanks, προσπαθούν να επιβάλλουν τη στρατηγική της βίαιης σύγκρουσης με τη Ρωσία και μ’ όσους, εντός της Ε.Ε. ή του ΝΑΤΟ, τολμήσουν στο εξής, να αμφισβητήσουν τη Γερμανική ηγεμονία. Οι πρωταρχικοί στόχοι αυτού του πολιτικού προσανατολισμού αποβλέπουν αφενός στην καταστροφή του άξονα και της συμμαχίας μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου και αφετέρου στην μοιρασιά, στα δύο, του μονοπωλίου που έχουν μέχρι σήμερα οι ΗΠΑ στην διακυβέρνηση της υφηλίου ...
Ήταν πράγματι ανατριχιαστικό να ακούει κανείς από το στόμα του Joachim Krause, διευθυντή του Ινστιτούτου που ασχολείται με θέματα «γεωστρατηγικής πολιτικής και ασφαλείας» στο Πανεπιστήμιο του Κιέλου, την κυνική ανάλυση της επιστημονικής μελέτης που εξετάζει και προσδιορίζει τις προϋποθέσεις, τη στρατηγική και τα μέσα που απαιτούνται ώστε να καταστεί εφικτή η δημιουργία εκείνων των συνθηκών που θα οδηγήσουν στην μία και την μοναδική δυνατή λύση όλων των προβλημάτων που συσσωρεύονται μεταξύ της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ από την μία και της Μόσχας από την άλλη πλευρά.
Στην πολεμική σύρραξη.
Είναι αληθινό και εξ ίσου τραγικό ότι εκπονήθηκε ήδη σχέδιο, βάση του οποίου, θα υποχρεώνονται τα αρμόδια Γερμανικά Υπουργεία και οι υπηρεσίες τους να συντονίζουν επί τούτω την δράση τους στο μέλλον.
Δεν θα ήταν ούτε καν άξια λόγου και αναφοράς τα λεχθέντα του κυρίου Joachim Krause , αν δεν τύγχανε να είναι ο διευθυντής εκείνου του πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Γερμανίας, που εδώ και χρόνια καλείται να σηκώσει αποκλειστικά το βάρος της ευθύνης για την εκπόνηση μελετών, σχεδίων και χρονοδιαγραμμάτων, βάση των οποίων επιχειρούν οι Γερμανοί διπλωμάτες και οι Γερμανικές ένοπλες δυνάμεις εκτός Γερμανίας.
Η Ελλάς και οι Έλληνες αντιμετωπίζονται σήμερα από τους Γερμανούς αξιωματούχους, ως τα «άτακτα παιδιά» της Ε.Ε. που δεν πρόκειται να ποτέ συνετιστούν δια του λόγου, αλλά μόνο δια της ράβδου. Θεωρούν ότι είμαστε αγνώμονες στους Γερμανούς φορολογούμενους και δεν εκτιμούμε δεόντως την «ανιδιοτελή βοήθεια» που μας προσφέρουν, πιστεύουν δε ότι όλες οι αναφορές και οι δημοσιεύσεις, σχετικά με τους θανάτους, την πείνα και την φτώχεια των Ελλήνων, αποτελούν προϊόντα φτηνής προπαγάνδας που έχει ως «ιταμό» στόχο την άδικη καταδίκη, από την διεθνή κοινή γνώμη, των Γερμανών ευεργετών μας.
Οι Γερμανοί φέρονται αποφασισμένοι, προς γνώση και συμμόρφωση των υπολοίπων, να αποτελειώσουν την Ελλάδα και πιστεύουν ότι αυτό θα επιτευχθεί σύντομα, το αργότερον, μόλις ο Ελληνικός λαός δει την νέα του κυβέρνηση, υπό το ΣΥΡΙΖΑ, να ταπεινώνεται δημόσια, αφού θα αναγκαστεί και αυτή εν τέλει, να αποδεχτεί δια της υπογραφής της τη Γερμανική πολιτική των μνημονίων και του αέναου χρέους.
Συναντήσαμε όμως και φωνές που συμφώνησαν μαζί μας, τουλάχιστον στην αναφορά των παραμέτρων εκείνων που φοβούνται οι Γερμανοί άμα τη εμφανίση τους στην Ελλάδα. Αναφερόμαστε περιληπτικά στην περιγραφή ενός μονιασμένου λαού, που το πήρε απόφαση να παρατήσει κατά μέρος τις ψευδαισθήσεις του και να πολεμήσει μέχρι εσχάτων για την λευτεριά, την ανεξαρτησία και τα θεμελιώδη δικαιώματά του.
Θα ήταν πραγματική απόλαυση, να δούμε τους Γερμανούς αλαφιασμένους, να τρέχουν πηλάλα ακόμη και μέσα στην χώρα τους, όπως συνέβη το ‘40 με τους Ιταλούς, εκεί πάνω στην Πίνδο. Η επιτυχία ή μη του εγχειρήματος αυτού εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς και κανένα άλλον. Ας ανασκουμπώσουμε λοιπόν τις δυνάμεις μας και ας ασχοληθούμε σοβαρά με την ουσία, αν πράγματι θέλουμε να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, ειδάλλως συνεχίζουμε το χαββά μας και κρατάμε το κεφάλι σκυφτό και έτοιμο να δεχτεί τις νέες καρπαζιές που σίγουρα, είναι ήδη καθ’ οδόν!
Από το Βερολίνο,
Νέα Φιλική Εταιρεία
Η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο με αναφορά στο συγγραφέα και στο ιστολόγιο:www.nea-filiki-eteria.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου