Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές, η χώρα μου κινδυνεύει. Το εγχώριο πολιτικό σύστημα, οι εντολοδόχοι των Βρυξελλών, του Δ’ Ράιχ και της τρόικας, αύριο θα υπογράψουν τη θανατική καταδίκη ενός ολόκληρου λαού... Τα μέτρα λιτότητας, η φοροεπιδρομή, η ποινικοποίηση της...
ιδιοκτησίας μέσω του τέλους ακινήτων, η περικοπή μισθών και συντάξεων, οδηγούν το εύρωστο δυναμικό της χώρας στη μετανάστευση και τις ευπαθείς ομάδες σε αργό και βασανιστικό θάνατο. Συνέλληνες, Ανήκω στη γενιά που πήρε στις πλάτες της αμαρτίες άλλων. Ανήκω στη γενιά που θα πάψει να ονειρεύεται, που θα πάψει να ΖΕΙ. Οι συνομήλικοι μου είναι άνεργοι. Και όσοι από αυτούς δεν αποχωρούν για το εξωτερικό ψάχνοντας μία καλύτερη ζωή, επιστρέφουν στις πατρογονικές εστίες προκειμένου να ζήσουν ξανά με τους γονείς τους που με κουτσουρεμένες συντάξεις, προσπαθούν να προσφέρουν τα προς το ζην στα εξαθλιωμένα τέκνα τους. Για οικογένεια; Παιδιά; Ούτε λόγος! Είμαι 27 ετών. Το μόνο μου όπλο, οι ιδέες και η πένα μου. Γι’ αυτό, το μόνο που ζητώ από σας είναι να θυμηθείτε ΠΟΙΟΙ είστε. Είστε οι απόγονοι του Περικλή, του Σωκράτη, του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, του Γέρου του Μοριά. Από τα σπλάχνα σας ξεπήδησαν φάροι του πολιτισμού, των γραμμάτων, των τεχνών και της ιστορίας. Εσείς γεννήσατε το Θεοδωράκη, το Χατζηδάκη, τον Ελύτη, το Σεφέρη. Εσείς σηκώσατε το λάβαρο της επανάστασης ένα ανοιξιάτικο πρωινό του 1821. Εσείς είπατε ΟΧΙ στον Ιταλό κατακτητή και ποτίσατε με το αίμα σας τα αλβανικά βουνά. Εσείς φυλακισθήκατε, βασανιστήκατε, εξευτελιστήκατε κατά τη διάρκεια της επταετίας γιατί ζητούσατε ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Τούτες τις ώρες, σας ζητώ για άλλη μία φορά να σταθείτε αντάξιοι των περιστάσεων.
Σας ζητώ, να βγείτε στο δρόμο και να διεκδικήσετε αυτά που σας στέρησαν.
Σας ζητώ, να αφήσετε στην άκρη όσα σας χωρίζουν και να εστιαστείτε μόνο σε αυτά που σας ενώνουν.
Αν γίνουμε ΟΛΟΙ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ, τότε το μέλλον μας ανήκει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου